چرا جوانان ایرانی خانه والدین خود را ترک نمی نمایند

به گزارش دیار سلمان، تهران (پانا) - نتایج آنالیز آمار سال های 1363 تا 1395 نشان داد که در سال های اخیر فرزندان دختر و پسر تا سن بالاتری در خانه والدین خود می مانند. خانوارهای با سرپرست جوان کاهش یافته است. این آنالیز ها نشان داد که هزینه های زندگی مستقل نقشی اساسی در تشکیل خانوارهای تازه به وسیله جوانان دارد.

چرا جوانان ایرانی خانه والدین خود را ترک نمی نمایند

به گزارش ایسنا، ایران طی سه دهه گذشته تحولات مالی، اجتماعی و سیاسی گسترده ای را تجربه نموده و این تحولات پیامدهای مختلفی مثل تغییر در ساختار سنی جمعیت را به همراه داشته است. رشد قابل توجه جمعیت جوان کشور در دهه های گذشته که ناشی از باروری بالا در دهه 60 بود، منجر به جمعیت 25 میلیون نفری جوانان 15 تا 29 ساله در سال 1385 شد و جامعه را با چالش های بسیاری در رابطه با مسائل مختلف این گروه روبه رو کرد.

موضوع ترک خانه والدین و تشکیل خانوار نو، جوانان را از زندگی معمول آن ها جدا می نماید و به نوعی انتقال به دوره بزرگسالی شناخته می گردد. تغییر محل سکونت، پیامدهای جمعیت شناختی و مالی مهمی را هم در سطح کلان در پی خواهد داشت. جدا شدن فرزندان و تشکیل خانوار نو، باعث افزایش تعداد کل خانوار خواهد شد. در ایران تعداد خانوارها طی شش دهه اخیر، بیش از شش برابر شده است.

در ایران یکی از عوامل اصلی در ترک خانه والدین، ازدواج است. مسائلی مثل بالا بودن قیمت مسکن، بیکاری جوانان، افزایش سطح تحصیلات، تغییر الگوی زندگی و ... سبب شده که میانگین سن ازدواج در ایران افزایش یابد. به علت ساختارهای دینی و فرهنگی جامعه ایرانی، جامعه انتظار دارد فرزندان تا زمان ازدواج در خانه والدین باقی بمانند. همه این عوامل، مانعی در شکل گیری خانوارهای نو به وسیله جوانان است. در صورتی که شرایط لازم برای تشکیل خانوار نو وجود نداشته باشد، انتقال جوانان به دوره بزرگسالی با مسائل زیادی روبه رو خواهد شد.

از آن جا که شناخت اندکی درباره عوامل موثر بر ترک خانه والدین و شکل گیری خانوارهای نو اجرا شده، پژوهشگران جمعیت شناسی، در مطالعه ای، ابعاد مختلف ترتیبات زندگی جوانان 15 تا 29 ساله را در ایران طی دوره 1363 تا 1395 مورد آنالیز قرار دادند. محمد جلال عباسی شوازی؛ استاد جمعیت شناسی دانشگاه تهران و میلاد بگی؛ استادیار جمعیت شناسی دانشگاه بوعلی سینا، پژوهشگرانی بودند که در این مطالعه مشارکت داشتند.

برای انجام این مطالعه از داده های سرتعدادی عمومی نفوس و مسکن سال ها 1375 تا 1395 و داده های جمع آوری شده در طرح هزینه و عایدی خانوار از سال 1363 به بعد استفاده شد.

یافته های این مطالعه نشان می دهد که ترک خانه والدین هم در میان فرزندان پسر و هم فرزندان دختر، در مقایسه با سال های پیشین، به سن بالاتر منتقل شده و فرزندان زمان بیشتری در خانه والدین خود باقی می مانند. به طوری که در دوره 1390 تا 1395 حدود 50 درصد فرزندان پسر و دختر به ترتیب تا سنین حدود 27 و 23 سالگی هنوز خانه والدین را ترک ننموده اند و این نسبت به دوره 1375 تا 1385 نزدیک به دو سال افزایش داشته است.

طبق این نتایج؛ مقدار سرپرستی جوانان هم کاهش داشته است. بیشتر خانوارهایی که جوانان سرپرستی آن ها را بر عهده داشتند، از نوع خانوارهای هسته ای بودند. با این حال سهم خانواده های تک نفره و خانوارهای زوجین بدون فرزند افزایش و از سهم خانوارهای گسترده و تک والد در طول دوره کاسته شده است.

احتمال سرپرستی جوانان در سطح فردی، تحت تأثیر عواملی همانند محل سکونت، وضعیّت تأهل و اشتغال واقع شده است. در سطح نسل، بهبود شرایط رفاهی نسل ها منجر به افزایش احتمال سرپرستی می گردد. در سطح دوره هم افزایش هزینه های مسکن، بیکاری جوانان و افزایش میانگین سن ازدواج مردان از علل اصلی کاهش برعهده گرفتن سرپرستی خانوار به وسیله جوانان هستند. این نتایج تأیید می نماید که هزینه های زندگی مستقل نقشی اساسی در تشکیل خانوارهای نو به وسیله جوانان دارد.

به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ از آنجا که ساختار دینی و مذهبی جامعۀ ایران روابط جنسی خارج از دایره زناشویی را غیرمجاز می تعدادد، ازدواج؛ مهم ترین عامل در ترک خانه والدین و تشکیل خانوار نو به تعداد می رود. از طرفی ساختار فرهنگی موجود هم بر ماندن فرزندان در خانه و تکریم والدین تأکید دارد. والدین ایرانی فرزندان خود را به ترک خانه تشویق نمی نمایند.

پژوهشگران این مطالعه می گویند: این مطالعه، نشان داد که هزینه مسکن، یکی از مهم ترین عوامل در جلوگیری از تشکیل خانوارهای نو به وسیله جوانان است. بنابراین؛ هم محققان و هم سیاست گذاران و برنامه ریزان، بایستی به طور جدی تر مطالعات در زمینه خانوار و ترتیبات زندگی افراد را به منظور تدوین سیاست ها و برنامه های دقیق در دستور کار قرار دهند.

نتایج این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با اسم شکل گیری خانوار و ترتیبات زندگی جوانان در ایران: شواهدی از تاخیر در گذار به زندگی مستقل در فصل نامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری پانا
انتشار: 31 تیر 1400 بروزرسانی: 31 تیر 1400 گردآورنده: salmandiar.ir شناسه مطلب: 1823

به "چرا جوانان ایرانی خانه والدین خود را ترک نمی نمایند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا جوانان ایرانی خانه والدین خود را ترک نمی نمایند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید