نقد فیلم انولا هلمز؛ خواهر کوچک شرلوک به میدان می آید - دیار سلمان

انولا هلمز داستان خواهر نوجوان کارآگاه مشهور شرلوک هلمز را روایت می نماید که در جست وجوی مادر ناپدیدشده اش به لندن می رود. این اثر سینمایی را هری بردبایر کارگردانی نموده که سابقه کارگردانی سریال کمدی سیاه کشتن ایو (Killing Eve ) و سریال کمدی درام فلیبگ (Fleabag ) را هم در کارنامه دارد.

میلی بابی براون (در نقش انولا هلمز)، هنری کویل (در نقش شرلوک هلمز) و سم کلفلین (در نقش مایکرافت هلمز) بازیگران اصلی این فیلم سینمایی اند. انولا هلمز در ابتدا قرار بود توسط استودیوی برادران وارنر در سالن های سینما پخش گردد اما به دلیل شیوع ویروس کرونا حق پخش این اثر سینمایی به شبکه نتفلیکس فروخته شد. این فیلم در تاریخ 23 سپتامبر سال میلادی جاری (2 مهر 1399) از نتفلیکس پخش شد و در مجموع با واکنش رضایت آمیز منتقدان همراه بود.

از مجموع 159 نقد که درباره انولا هلمز نوشته شده و در وب سایت راتن تومیتوز جمع آوری شده اند 144 نقد مثبت و 15 نقد منفی بوده است که رضایت 91 درصدی از این اثر سینمایی را رقم زده است.

از مجموع 30 نقد جمع آوری شده در وب سایت متاکریتیک 23 نقد مثبت، 6 نقد میانه و 1 نقد منفی بوده و ترکیب نمرات این نقدها نمره متای 68 را برای این فیلم سینمایی ایجاد نموده اند.

عموم نقدها با تحسین بازی میلی بابی براون در نقش انولا هلمز همراه بوده است. حال و هوای کلی فیلم، ریتم و مضامین به کار رفته در آن هم سوژه تمجید منتقدان قرار داشته اما در عین حال چندین منتقد به این نکته اشاره نموده اند که مشکل اصلی نبود تمرکز روی فرایندهای حل معما است که اصولا در جهان شرلوک هلمز به وسیله کنار هم قراردادن قطعات پازل حاصل می گردد و فقدان آن در این اثر سینمایی محسوس است.

در ادامه تعدادی از نقدهای نوشته شده درباره این فیلم سینمایی را با هم مرور می کنیم.

گزیده نقدهای فیلم انولا هلمز

لس آنجلس تایمز / کوین کراست

امتیاز: 80 از 100

انولا هلمز فیلم جدید نتفلیکس که بر اساس کتاب پرونده مارکوئس گمشده ساخته شده با ایفای نقش دلپذیر میلی بابی براون همراه است که در شکل و شمایلی یادآور دهه 1900 جریان دارد اما هم زمان حال و هوای مدرن فمینیستی هم چاشنی آن شده.

انولا که علاقه دارد همیشه یادآور گردد نامش به شکل برعکس تنها (alone) خوانده می گردد زنی بااستعداد، باهوش و مهم تر از همه مصمم است.

فیلم با ترکیب اکشن، شوخ طبعی، رازآمیزی و حتی نشانه هایی از داستان های عاشقانه اثری کاملا هیجان انگیز از آب درآمده است.

هری بردبایر کارگردان حرفه ای بریتانیایی مجموعه بازیگران خوبی را جلوی دوربین راهنمایی نموده است. فیلم که زمانی 2 ساعت و 3 دقیقه ای دارد ممکن است کمی طولانی به نظر برسد اما رشته داستان های مختلفی برای گگردده شدن وجود دارند و اثر هم به خوبی از عهده این گره گشایی ها برمی آید. با وجود 5 کتاب دیگر از همین مجموعه محتمل است که این فیلم آخرین اثر سینمایی درباره خواهر زیرک شرلوک هلمز نباشد.

ایندی وایر / کیت اربلند

امتیاز: 75 از 100

انولا هلمز با ارائه حجم گیج نماینده ای از اطلاعات آغاز می گردد. ما نکات کلیدی را در می یابیم؛ انولا کوچکترین فرزند خانواده هلمز است، پدرش از جهان رفته، برادر عظیم مشهورش شناخت چندانی از او ندارد و انولا عمده زمان زندگی اش را با مادرش گذرانده است.

از اینجا به بعد فیلم که مملو از پیچ وتاب های رازآمیز و غافلگیری است وضع بهتری پیدا می نماید. در عین حال اثر هرگز از یاد نمی برد که الهام گرفته شده از مجموعه ای است که اساسا مخاطبان جوان تر را هدف قرار داده. به این ترتیب فیلم نامه جک تورن به تدریج عناصر درام را پررنگ تر می نماید (گرچه با توجه به زمان 2 ساعت و 3 دقیقه فیلم می شد زودتر آغاز کرد) و نشان می دهد که مخاطب عام را مد نظر قرار گرفته است.

انولا در طول داستان بیشتر و بیشتر در می یابد که بخشی از مردم تا چه حد زیادی نسبت به تغییر جهان مقاومت به خرج می دهند. اینکه چنین مسائلی توسط یک دختر شجاع کارآگاه روشن گردد تصادفی نیست و فیلم انولا هلمز از قهرمان خود تنها به عنوان وسیله ای که به وسیله آن بخواهد تفکر مترقی خود را نمایش دهد استفاده نمی نماید بلکه به تمامی داستانی را عرضه می نماید که در ذاتش عمیقا فمینیستی است.

گرچه بخشی از عناصر سرگرم نماینده فیلم در میانه های آن دچار مشکل می شوند (123 دقیقه زمان زیادی است که پرکردنش با دشواری همراه است حتی با تعداد زیادی پیچ و تاب داستانی) اما اثر در نهایت به سرانجامی مناسب و در عین حال تکان دهنده می رسد که بستر خوبی برای ادامه این مجموعه خواهد بود.

فیلم در طول مسیرش انولا و جهان در حال تحولش را به شکل جهانیی آموزنده و در عین حال سرگرم نماینده برپا می سازد؛ در واقع فیلم نگاه خود را به مردمانی می دوزد که در آستانه رسیدن به چیزهایی بهتر و عظیمتر قرار گرفته اند و می خواهند برای رسیدن به آن ها هر سرنخ ممکن را دنبال نمایند.

هالیوود ریپورتر / جان دی فور

امتیاز: 70 از 100

فیلم با موفقیت جایی برای قهرمان خود در جهان هلمز متصور می گردد و در ادامه مخاطبان جوان خود را قانع می نماید که انولا نباید با مرزهای این جهان محدود گردد.

به نظر می رسد بردبایر کارگردان هر دو فصل (به جز قسمت اول) سریال فلیبگ عاشق امضای خاص آن سریال شده (اینکه شخصیت اصلی رو به دوربین بعضی از انگیزه هایش را شرح دهد) چرا که انولا فیلم را به وسیله صحبت با مخاطبان آغاز می نماید و در ادامه فیلم هم بارها این کار را تکرار می نماید.

این شیوه در فیلم سینمایی انولا هلمز ارزش اصلی اش در سریال فلیبگ را ندارد؛ بیشتر به این دلیل که انولا اساسا به آن میزان که شخصیت اصلی فلیبگ با بازی درخشان فیبی والر-بریج احتیاج داشت خود را شرح بدهد به چنین وسیله ای احتیاج ندارد. در واقع انگیزه ها و احساسات او از همان آغاز فیلم به کفایت واضح است و این صحبت با دوربین که گویا قرار است اثری کمیک داشته باشد بیشتر آزاردهنده از کار در می آید.

البته اگر بخواهیم منصف باشیم این شیوه احتمالا برای مخاطبان جهان بیشتر طبیعی به نظر برسد اما همان کارکرد را برای لذت بخش تر کردن فیلم نزد مخاطبان مسن ترش ندارد.

در کل طول فیلم بحث از رنج زنان و اصلاحات اجتماعی مطرح می گردد و کارگردان کسانی که به دلیل ساختارهای قدیمی اجتماع دارای حق و حقوق ویژه اند را مقابل قهرمان و مخاطبان اثر قرار می دهد.

ورایتی / پیتر دبروج

امتیاز: 70 از 100

معماها در فیلم انولا هلمز پیچیدگی های عجیبی ندارند اما پیچیدگیشان آن قدر است که شرلوک هلمز را گیج نمایند. برای حل این ماجرای خاص که مربوط به ناپدیدشدن مادر کارآگاه معروف است احتیاج به ذهنی حتی باهوش تر از شرلوک داریم و اینجاست که سروکله خواهر جوان تر شرلوک هلمز یعنی انولا پیدا می گردد. یک دختر روستایی و طغیان گر که گویا تمام 16 سال عمرش را فقط برای حل چنین پرونده ای سپری نموده است گرچه آن موقع نمی دانسته برای چه چیزی خود را آماده می نماید.

انولا هلمز فیلمی ویکتوریایی است که در آن هرگز صدای فنجان های چای را نمی شنویم [اشاره به صحنه های همیشگی چای نوشیدن در این دست از آثار]؛ بلکه به جای آن با انواع تصادف های رانندگی، خردکردن سر، ضربه به در و انباری پر از مواد منفجره طرف می شویم. گرچه فیلم برای چنین وقایعی هم جا باز نموده اما در داستان گویی پرانرژی خود از فیلم های اخیر شرلوک هلمز ساخته گای ریچی خوش سلیقگی بیشتری به خرج می دهد و البته که از راه اندازی مجدد درام رازآلودی چون نانسی درو که سال گذشته شاهد پخش آن بودیم هم بسیار سرگرم نماینده تر است.

اما آنچه فیلم کم دارد رضایت ساده ای است که از حل معما حاصل می گردد. سوای گره گشایی از یکی از نشانه های آغازین، در ادامه فیلم انولا تمام رفتارهای کارآگاهی خود را به سرعت و بدون فکر چندان انجام می دهد در حالی که به احساسات یا حافظه اش برای راهنمایی امور تکیه دارد. جک تورن فیلم نامه نویس اثر هرگز آن لذت شرلوک هلمزی ناشی از کنار هم چیدن قطعات یک معما برای حل آن را در اختیار مخاطب قرار نمی دهد.

گاردین / پیتر بردشاو

امتیاز: 60 از 100

همه بخش های مختلف فیلم به شکل دلپذیری کنار هم قرار گرفته. میلی بابی براون (بازیگر نقش انولا) در ایفای نقش روشی خوب و سهل گیرانه دارد و به شکل جسورانه ای در اینجا و آنجای اثر از برادر مشهورش شرلوک پیشی می گیرد و اغلب با شکستن دیوار چهارم (صحبت با دوربین) به مخاطب پوزخند می زند.

اما در کل باید شاهد فرایندهای ذهنی هوشمندانه تر و حل کردن بیشتر معماها توسط انولا می بودیم؛ در واقع این فرایندها با نوعی رمزگشایی که در فیلم می بینیم یکسان نیست و کاملا متفاوت است.

• داونی جونیور از شرلوک هلمز یک جهان مارولی می سازد