کی روش: وظیفه من در منچستر مثل لگد زدن به بطری بود!، با صعود پرتغال و یونان 3 تفنگدار جام جهانی می شویم - دیار سلمان

سفر با تور یونان ارزان را از دست ندهید و از نزدیک با سرزمین اسطوره های باستانی آشنا شوید.

به گزارش خبرنگاران و به نقل از روزنامه Jornal i پرتغال، اگر تیم ملی پرتغال پیروز گردد در مرحله پلی آف منطقه اروپا از سد سوئد بگذرد شاهد حضور این تیم در مرحله پایانی جام دنیای خواهیم بود ولی تا کنون تنها یک پرتغالی حضورش در این تورنمنت معتبر که تابستان سال آینده در برزیل برگزار خواهد شد را قطعی نموده است و آن کسی نیست جز کارلوس کی روش که تیم ملی ایران را به مرحله پایانی این رقابت ها رسانده است. در زیر مصاحبه متفاوت خبرنگار روزنامه Jornal i با سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران را می خوانید:

فوتبالت را از موزامبیک آغاز کردی؟

بله، تیم راه آهن نامپولا. پدرم هم در این تیم در کنار ماتاتئو بازی می کرد.

ماتاتئو؟

بله، ماتاتئو.

اسم پدرت چه بود؟

خولیو کی روش.

اما به پسر خولیو کی روش اجازه بازی در پست های جلوتر را نمی دادند.

درست است، آنها اجازه نمی دادند من در خط های جلوتر بازی کنم و می گفتند بهتر است درون دروازه بایستی ولی من می خواستم که در پست های جلوتر بازی کنم.

الگویی هم در فوتبال داشتی؟

بله، الگوی من کاستا پریرا، دروازه بان بنفیکا بود که با این تیم به عنوان قهرمانی اروپا رسید. زمانی که من در تیم اول راه آهن نامپولا بودم او راهنمایی این تیم را به عهده گرفت.

کمی بیشتر از شهر نامپولا بگو!

یک مجله انگلیسی زبان آنجا بود که فیلم بازی ها هم ضمیمه اش بود، فیلم هایی که کامل بودند.

خب!

مسئولان این نشریه، مجله خود و فیلم هایش را به هر کجای دنیا که از آنجا درخواست داشتند، ارسال می کردند. ما یکسری دوست بودیم که با شور هر چه تمام این فیلم ها را تماشا می کردیم.

فیلم چه بازی هایی را تماشا می کردید؟

بیشتر بازی های پرتغال در جام دنیای 1966 را می دیدیم.

این فیلم ها به وسیله پست به دست شما می رسید؟

ما این بازی ها را به وسیله پست دریافت می کردیم و از همین طریق نیز ارسال می کردیم. در واقع فرصتی کمی برای لذت بردن از تماشای این بازی ها داشتیم.

جالبه!

بله، برای نسل ما نه باشگاهی بود، نه سرگرمی های خاص ورزشی! نسل ما عاشق ورزش بود و ما در چنین محیطی بزرگ شدیم.

چه زمانی به پرتغال مهاجرت کردید؟

سال 1967. درست یک سال پس از جام دنیای 1966 انگلیس.

و فوتبال...

بله، به عنوان یک دانش آموز سال دوم علاقه شدیدی به بازی فوتبال داشتم و در مدرسه آمریکایی ها با دانش آموزانی از ملیت های مختلف بازی می کردیم.

و سپس؟

سپس به مربیگری روی آوردم و در دیدار بلننسز - استوریل در لیگ دسته اول پرتغال اولین تجربه را کسب کردم.

چه کسی تو را به همکاری دعوت کرد؟

ماریو ویلسون، سرمربی بلننسز. من به عنوان دستیار و مربی تمرین دهنده در این تیم کار می کردم.

این تیم که می گویی اصلاً خوب بود؟

تیم بدی نبود ولی جای تاسف داشت که ما تنها به خاطر تفاضل گل کمتر به دسته دوم سقوط کردیم. از آن دوره نام بازیکنانی همچون آمیلکار، باروس، تیائو، اوریکو، آبرانتس و فرناندو سانتوس را به یاد دارم. هنوز هم فرناندو سانتوس را می بینم که در حرفه مربیگری پیروز است.

آیا می توانیم او را هم در برزیل ببینیم؟

بله، فرناندو سانتوس با یونان شانس صعود به جام دنیای 2014 را دارد. امیدوارم یونان و پرتغال هم به این تورنمنت معتبر صعود نمایند. حضور 3 مربی از پرتغال در جام دنیای مربیان این کشور را به عنوان الگو و مرجعی برای مربیگری دوباره بر سر زبان ها خواهد انداخت و فرصتی برای خودنمایی مربیان دیگر این کشور فراهم خواهد شد. برای هر دوی این مربیان آرزوی پیروزیت می کنم. اگر این اتفاق بیفتد ما در جام دنیای 3 تفنگدار خواهیم شد.

و مربیگری شما در رده ملی در سال 1989 کلید خورد...

قهرمانی با پرتغال در رقابت های جام دنیای زیر20 ساله ها 1990 که در ریاض عربستان برگزار می شد هم برای من هم برای نلو وینگادا نقطه عطفی بود. شب قهرمانی بود که در اتاقم به صدا در آمد، با خودم گفتم این موقع شب، یعنی چه کسی می تواند باشد؟ در را که باز کردم دیدم یک خبرنگار پرتغالی است که یک سری اطلاعات در خصوص این مسابقات می خواهد. 10 دقیقه نگذشته بود که خبرنگار بعدی به سراغم آمد و واقعاً حس جالبی بود.

و بعد؟

وقتی به پرتغال برگشتیم گفتند که حالا باید خودتان را برای جام دنیای زیر 20 ساله ها که در لیسبون پرتغال برگزار خواهد شد، آماده کنید. جشن قهرمانی را در آنجا ادامه خواهیم داد.

و 2 سال بعد...

شرایط خیلی متفاوتی بود. ما به عنوان قهرمان به شدت از سوی برنامه های تلویزیون در کانون توجه بودیم و مردم حمایت بی قید وشرطی از تیم داشتند.

آیا برای زدن ضربات پنالتی مقابل برزیل در بازی فینال آن رقابت ها آمادگی داشتید؟

بله، همه بازیکنان در آن رقابت ها به وظایف خود آشنا بودند ولی زدن ضربه پنالتی در مقابل 120 هزار طرفدار کار ساده ای نبود. درست است که حضور پرشور تماشاگران به ما یاری می کرد ولی از طرفی فشار زیادی روی ما بود. در جریان بازی وقتی برزیلی ها به سمت دروازه شوت می زدند نفس های ما در سینه حبس می شد. این اتفاقات در جریان بازی تاثیری روی بازیکنان نگذاشت، می دانید چرا؟

چرا؟

پیروزی و پیروزی های بیشتر. ما بازی های خود را با برد پشت سر گذاشته و با هدف کسب عنوان قهرمانی به این مسابقات آمده بودیم. در نهایت این عنوان را هم در ضربات پنالتی از آن خود کردیم.

در سال 1993 زمانی که تو راهنمایی تیم ملی پرتغال را در چارچوب رقابت های انتخابی جام دنیای 1994 برزیل بر عهده داشتی تیم 3 بر صفر به استونی باخت. در خصوص آن دوره بگو؟

ما در زمین خوب بازی نمی کردیم و شانس هم یارمان نبود. در نهایت با اختلاف یک گل مغلوب ایتالیا شدیم و از راهیابی به رقابت های جام دنیای بازماندیم.

پس از مربیگری در تیم های اسپورتینگ لیسبون، نیویورک ردبولز، ناگویا، امارات، آفریقای جنوبی، منچستریونایتد و رئال مادرید در سال 2008 مجدداً راهنمایی تیم ملی پرتغال را عهده دار شدی. از آن دوره بگو؟

ما در مرحله مقدماتی رقابت های جام دنیای آغاز خوبی نداشتیم ولی در سال 2009 با 9 پیروزی و 3 تساوی عملکرد بهتری از خود به نمایش گذاشتیم به طوری که نه تنها پیروز شدیم به مرحله پایانی جام دنیای 2010 آفریقای جنوبی برسیم بلکه در رده بندی تیم های ملی دنیا که از سوی فیفا اعلام می گردد به رده سوم صعود کردیم. در جام دنیای هم مغلوب اسپانیا، بهترین تیم دنیا شدیم که در همان رقابت ها قهرمان شد.

پس از آن بازی چه اتفاقی افتاد؟

جالب این بود که پس از آن بازی بعضی بازیکنان اسپانیا از جمله ایکر کاسیاس به اتوبوس مان آمدند و برای ما آرزوی پیروزیت کردند.

و در خصوص کریستیانو رونالدو؟

من بودم که رونالدو را به فرگوسن معرفی کردم و با صحبت هایی که در خانه ام با کریس انجام دادم او را برای پیوستن به منچستریونایتد که 6 سال در آنجا بازی کرد، متقاعد کردم. ضمناً در سال 2008 بود که رونالدو را متقاعد کردم پیش از اینکه به رئال مادرید برود یک سال دیگر در اولدترافورد بماند.

از کار با فرگوسن بگو؟

(با خنده) روزهای اولی که به منچستریونایتد رفته بودم سرالکس فرگوسن با من صحبت کرد و گفت برو و خودت را به بازیکنان معرفی کن. گفتم من؟! ولی بچه ها زبان انگلیسی من را متوجه نخواهند شد! کار من در این تیم دخالت در کار مربی تیم نبود و وظیفه ام این بود که همانند لگدی که در کنار زمین به بطری می زنیم رسانه هایی که قصد حاشیه سازی برای تیم را داشتند را از تیم دور کنم.

و در فصل 04-2003 راهنمایی رئال مادرید را به عهده گرفتی؟

حضور در رئال مادرید شبیه به تجربه حضور در لیسبون بود. سال اول خبری از جذب بازیکن جدید نبود.

و جدایی کلودیو ماکلله؟

دقیقاً، جدایی او هم اوضاع را بدتر کرد.

اما با جدایی ماکلله هم فصل اول حضورت در رئال خوب بود و پیروز شدید بعد از 20 سال بارسلونا را در نیوکمپ شکست دهید. ضمناً شما در 3 جبهه لیگ قهرمانان اروپا، لالیگا و جام حذفی اسپانیا مبارزه می کردید.

ما پاون ها و زیدان هایی در تیم داشتیم ولی نمی خواستیم سیاستی را که سال ها در این تیم پیاده می شد را دنبال کنیم چون راز پیروزیت در فوتبال انتخاب زیدان ها یا ژائو پینتوها نبود. هر روز صبح فوتبال جوانان پرتغال را دنبال می کردم به طوری که همسرم بین روزنامه ها و مجله ها گم می شد. بازیکنی همچون جان پینتو نابغه بود. مشکل اینجا بود که انتخاب پینتوها انتخابی قوی نبود. اگر بازیکن 18 ساله ای همچون کریستیانو رونالدو وجود داشت انتخابی به طبع بهتر از پاون ها بود.