آینه های صوتی که در زمان جنگ به صدا در می آمدند
به گزارش دیار سلمان، آینه های صوتی، حاصل ابتکار نیروی هوایی سلطنتی انگلیس بود که با تشخیص امواج صوتی ناشی از هواپیماهای جنگنده دشمن، ساکنان بریتانیا را از وقوع حمله آگاه می کرد تا در فرصت به جای مانده بتوانند خود را به پناهگاه منتقل نمایند. و این هشدار صوتی، شرایط دفاع را ساده تر می کرد. برای آشنایی بیشتر، با خبرنگاران همراه باشید.
مقاله های مرتبط:
در طول جنگ جهانی اول، نیروی هوایی سلطنتی انگلستان، آینه های صوتی غول پیکری ابداع کرد که در زبان عامه با اصطلاح گوش های شنوده شناخته می شد. این آینه ها نقش یک سیستم هشدار دهنده برای حمله های هوایی دشمن را ایفا می کردند. هندسه سهموی آینه ها این قابلیت را ایجاد می کرد که امواج صوتی موجود بر فراز کانال مانش، تقویت شده و در فضای آینه جمع آوری شوند و سپس به سمت میکروفون های جاسازی شده در آینه راهنمایی شوند. این آینه ها، 15 دقیقه پیش از وقوع حمله هوایی، به ساکنان بریتانیا هشدار صوتی می دادند .
آینه های صوتی در مکان های مختلفی در سراسر بریتانیا ساخته شد. با این حال آینه هایی که در دنج (Denge) قرار داشتند در برترین شرایط محافظت شده نگهداری می شدند. دنج مکانی است که در گذشته مقر ارتش نیروی هوایی سلطنتی به شمار می آمد. در دنج سه آینه صوتی وجود دارد. یکی از این آینه ها با طولی به مقدار 200 فوت حالتی عمودی وار دارد. دو آینه دیگر حالت بشقابی مدور دارند که طول های آن ها 30 و 20 فوت است .
تجربه آن موقع نشان داد که آینه های صوتی از کارآیی مطمئنی برخوردار هستند. چراکه توانستند در تشخیص حملات هوایی دشمن پیش از وقوع حادثه پیروز عمل نمایند و بدین وسیله سرعت پیش روی دشمن را کاهش دهند. با این حال، با روی کار آمدن هواپیماهای سریع تر، استفاده از آن ها محدود شد. در نهایت، در سال 1932 بود که با اختراع رادار، این آینه ها برای همواره به تاریخ پیوستند .
منبع: کجارو / amusingplanet.com