چرا جلسات تصویری شما را خسته می نمایند؟ آنالیز علمی پدیده خستگی زوم - دیار سلمان

طبق یک پژوهش تازه، ارتباطی معنادار میان خستگی زوم و اندازه نارضایتی افراد از ظاهر خود وجود دارد. به بیان ساده، افرادی که نسبت به چهره خود احساس خوبی ندارند، هنگام حضور در تماس های تصویری، بیشتر دچار خستگی ذهنی و عاطفی می شوند. این خستگی ممکن است آن ها را به استفاده بیشتر از ابزارهای ویرایش ویدئو و تغییر ظاهر در نرم افزارهای ویدئوکنفرانس سوق دهد. اما آیا این راه حلی پایدار است یا فقط مشکل را عمیق تر می نماید؟

چرا خستگی زوم می تواند مانع از پذیرش ویدئوکنفرانس گردد؟

با وجود مزایای گسترده ویدئوکنفرانس، مانند کاهش هزینه های رفت وآمد و تسهیل ارتباطات کاری، بسیاری از افراد همچنان از این فناوری گریزان هستند. خستگی زوم می تواند یکی از دلایل اصلی این بی میلی باشد.

پژوهشگران معتقدند که هرچه افراد احساس نارضایتی بیشتری نسبت به چهره خود داشته باشند، احتمال بیشتری دارد که از تماس های ویدئویی فرار نمایند. از آن جایی که حضور در جلسات کاری مجازی برای بسیاری از مشاغل ضروری است، این مسئله می تواند منجر به مسائل حرفه ای و کاهش فرصت های شغلی گردد. بعضی افراد ممکن است به جای مشارکت فعال در جلسات، دوربین خود را خاموش نمایند، که می تواند بر اندازه تعاملات و کیفیت ارتباطات کاری اثر منفی بگذارد.

آیا تصویر شما روی صفحه باعث افزایش خستگی شما می گردد؟

در این پژوهش، 2,448 کارمند از بخش های مختلف علمی، فنی و حرفه ای که حداقل گاهی از راه دور کار می نمایند و در جلسات ویدئویی شرکت دارند، مورد آنالیز قرار گرفتند. هر شرکت نماینده به یک پرسش نامه 15 دقیقه ای پاسخ داد که شامل سؤالاتی درباره اندازه نارضایتی از ظاهر خود و استفاده از ویژگی های تغییر ظاهر در نرم افزارهای ویدئوکنفرانس بود.

نتایج نشان داد که افرادی که نارضایتی بیشتری از چهره خود دارند، بیشتر دچار خستگی زوم می شوند. این خستگی نیز احتمال استفاده بیشتر از فیلترهای تصویری (Video Filters)، ابزارهای آرایش دیجیتال (Touch-up Features) و حتی آواتارهای دیجیتالی (Avatars) را افزایش می دهد. اما موضوع فقط به اندازه نارضایتی افراد محدود نمی گردد؛ بلکه صرف زمان طولانی برای مشاهده تصویر خود روی صفحه، می تواند باعث تشدید احساسات منفی و حتی افزایش خودانتقادی گردد.

تماشای طولانی مدت چهره خود: عاملی برای تشدید نارضایتی

مطالعات روان شناسی نشان داده اند که تماشای مداوم تصویر خود در صفحه نمایش می تواند موجب افزایش حساسیت نسبت به ظاهر و در نتیجه، کاهش اعتمادبه نفس گردد. این موضوع شباهت زیادی به تأثیرات منفی شبکه های اجتماعی دارد، جایی که افراد اغلب تصاویر خود را ویرایش می نمایند تا ظاهر بهتری داشته باشند.

از آن جایی که تماس های ویدئویی فرصتی برای کنترل و مشاهده پیوسته چهره خود فراهم می نمایند، افراد ممکن است به طور ناخودآگاه زمان زیادی را صرف تجزیه وتحلیل چهره خود و مقایسه آن با دیگران نمایند. این رفتار می تواند منجر به تشدید نارضایتی از ظاهر و در نتیجه افزایش استرس و خستگی گردد.

خاموش کردن دوربین: راه حلی ساده اما سخت

یکی از پیشنهادهای رایج برای کاهش خستگی زوم، خاموش کردن بخش ویدئوی خود (Self-Video) در طول جلسات است. اما این روش برای همه افراد عملی نیست. بعضی افراد احساس می نمایند که ضروری است ظاهر خود را حین جلسه تحت نظر داشته باشند، درحالی که بعضی دیگر از آن ها انتظار می رود که چهره شان را نشان دهند.

بعلاوه، خاموش کردن دوربین می تواند باعث کاهش تعامل و ارتباط چشمی بین شرکت نمایندگان گردد، که ممکن است بر درک متقابل و کیفیت ارتباطات تأثیر منفی بگذارد. در نتیجه، افراد در شرایطی قرار می گیرند که باید بین حفظ انرژی ذهنی خود و رعایت اصول جلسات کاری تعادل برقرار نمایند.

محدودیت های تحقیق و پیشنهادهایی برای آینده

این پژوهش محدودیت هایی دارد که باید در مطالعات بعدی مورد آنالیز قرار گیرند. به عنوان مثال، این مطالعه تنها بر کارمندان آمریکایی متمرکز بود، درحالی که نگرش افراد نسبت به ظاهر در فرهنگ های مختلف فرق دارد. علاوه بر این، پژوهش حاضر رابطه علیت را اثبات نمی نماید، بلکه فقط ارتباطی میان نارضایتی از چهره و خستگی زوم نشان می دهد.

پژوهشگران پیشنهاد می نمایند که تحقیقات آینده بر روی راهکارهای مؤثر برای کاهش خستگی زوم تمرکز نمایند. این راهکارها می توانند شامل طراحی بهتر نرم افزارهای ویدئوکنفرانس، بهینه سازی گزینه های نمایش تصویر، و حتی آموزش کاربران برای کاهش حساسیت نسبت به ظاهرشان در جلسات ویدئویی باشند.

منبع: PLOS One