داستان چای در سریلانکا! - دیار سلمان

روز اول- ورود به کشور سریلانکا

هواپیما ساعت 4:20 دقیقه صبح از فرودگاه امام بلند شد، مدتی در قطر توقف کردیم و ساعت 15 به وقت محلی به شهری در نزدیکی مرکز سریلانکا رسیدیم. با پرداخت 30 دلار، ویزای بدو ورود و با 12000 تومان یک سیم کارت به همراه 1.5 گیگابایت اینترنت یک ماهه گرفتم. از فرودگاه به سمت شهر ماشین کرایه و در راه هم هاستلی به قیمت شبی 20 دلار رزرو کردیم.

با اینکه در تهران برف زیادی می بارید اما اینجا هوا گرم و شرجی بود وسایل را در هاستل گذاشتیم و برای گشت و گذار به مرکز شهر رفتیم. یک ریکشا کرایه کردیم و به ساحل هتل تاج که از لوکس ترین هتل های سری لانکاست رفتیم. از تمیزی خیابان های این شهر تعجب نموده بودم چون در نظرم اینجا را مانند محله های شلوغ هند می دانستم.

روز دوم - تجربه فیل سواری و رفتن به مزرعه های ادویه

ساعت 8 صبح به سمت شهر Kandi راه افتادیم، پس از سه ساعت به جایی رسیدیم که فیل های آسیب دیده و یتیم در آنجا نگهداری می شدند. در این مرکز بود که فیل سواری را تجربه کردم، عرض زیاد بدن فیل حسابی عضله های پایم را کش آورده بود. قسمت جالب ماجرا وقتی بود که فیل به رودخانه رفت، خرطومش را پر از آب و همه آب ها را با فشار روی ما خالی کرد.

در ادامه مسیر به یک باغ گیاهان دارویی و ادویه رسیدیم. این باغ پر از گیاهان و درختان مختلف بود و فردی درباره چگونگی کشت آن ها برایمان شرح می داد و در آخر هم به فروشگاهی پر از گیاهان دارویی رفتیم. مسیر را به سمت شهر کندی ادامه دادیم و حدود ساعت پنج بعدازظهر به این شهر رسیدیم و به هاستل رفتیم. شهر کندی دریاچه معروفی دارد که در کنار آن در برخی از روزهای هفته نمایش اجرا می شود، تماشا نمایش های سنتی گروه های مختلف از لذت بخش ترین تجربه سفر به این شهر بود.

روز سوم- بازدید از صخره تاریخی سیگیریا

ساعت 8 صبح به سمت صخره باستانی سیگیریا که قدمتش به 2000 سال قبل برمی شود رفتیم. بعد از سه ساعت به محوطه ای زیبا با جویبارها و درختان سرسبز رسیدیم که در مرکزش صخره ای بزرگ با ارتفاع حدود 250 متر وجود داشت، پس از پرداخت 30 دلار به داخل رفتیم، از 860 پله بالا رفتیم تا به بالای صخره رسیدیم. منظره آن بسیار تماشایی بود اما از کاخ ها و قصرهایش فقط ویرانه هایی از زیرسازی هایش مانده بود.

روز چهارم- داستان زیبای چای

8 صبح پس از صبحانه به سمت شهر Nuwara Elia که به شهر چای معروف است رفتیم. قسمت مرکزی کشور سریلانکا کوهستانی است و در آن مزارع چای زیادی وجود دارد، به مزرعه چای رسیدیم و پس از کمی گشت و گذار در میان درخچه ها به کارخانه چایی که در همان نزدیکی بود رفتیم. سریلانکا رتبه چهارم فراوری چای را در جهان دارد و چای از مهمترین صادراتش است. کارخانه ای که به بازدیدش رفتیم در سال 1871 به وسیله انگلیسی ها در این محل ساخته شده بود، در آنجا مراحل خشک شدن چای را دیدیم و راهنمای کارخانه درباره تفاوت انواع مختلف چای برایمان صحبت کرد.