یونس شکرخواه: خبرنگاران برای من بوی دانشگاه را می دهد - دیار سلمان

این روزنامه نگار باسابقه و استاد ارتباطات به مناسبت 20 سالگی خبرنگاران، سخنش را با این جمله آغاز می کند خبرنگاران را دوست دارم و سپس چنین ادامه می دهد: خیلی ساده اش این است که خبرنگاران را دوست دارم؛ چراکه شاید از روزهای اول در جریان تحولاتش بوده ام، تولیداتش را می دیدم و در مناسبت های مختلف و با آدم های مختلف در خبرنگاران، نشست و دیدار داشتیم.

او ادامه می دهد: خبرنگاران برای من بوی دانشگاه را می دهد و همیشه یک مشت دانشجوی پر شرو شور در آن بوده است، به یک قوام ساختاری از نظر متن رسیده و می شود گفت متن ها همیشه ادیت شده است، به هر حال اشتباه تایپ و غیره در همه کارها هست. همه اینها باعث شده است، خبرنگاران یک منبع قابل اتکا باشد، چون مانده است و در ماندن هم تجربه های خوبی کسب کرده است.

او توصیه اش به خبرگزاری دانشجویان ایران را اینچنین مطرح می کند: توصیه می کنم یک مقداری به گفت وگوهای زنده همیشه، برگردید، میزگرد را هم چاشنی آن کنید، خبر نخورید، ولی خبرزده هم نشوید. خبرزدگی از نوع ژانرهای تکراری و مناسبتی است که جای خود را دارند ولی سرزندگی و پویایی یک خبرگزاری در تهیه مواد خامش است که پردازش آن را هم به دیگران واگذار کند. مواد خام را فقط بتواند مثل همیشه خوب آماده کند، فکر می کنم باز هم با یک انرژی تازه تر ماندگار خواهد بود.

به گزارش خبرنگاران، یونس شکرخواه، روزنامه نگار پیشکسوت و استاد علوم ارتباطات که در حوزه روزنامه نگاری آنلاین چهره ای مطرح است، چندی پیش بازنشسته شد؛ اگرچه بر این باور است که هنوز هم کارش تمام نشده است. شکرخواه مثل بسیاری از استادان روزنامه نگاری یکی از مهمترین اهدافش را انتقال تجربیات حرفه ای خود به نسل جوان می داند؛ نسل جوانی که به تعبیر او برخی از آنها تحریریه ها را با اتاق سوسمارها اشتباه گرفته اند و فکر می کنند می توانند با حذف روزنامه نگاران پیشکسوت خودشان به جایی برسند.

او نسل روزنامه نگاران هم دوره خود را نسل حاصل جمع می داند؛ همان نسلی که علی اکبر قاضی زاده از آن با عنوان نسل دایناسورها یاد می کند و نام های آشنای زیادی را هم در دل خود جای داده است؛ از یونس شکرخواه و حسن نمکدوست و علی اکبر قاضی زاده گرفته تا حسین قندی، هادی خانکی، فریدون صدیقی، فرید قاسمی و بسیاری دیگر.

شکرخواه درباره روزنامه نگاران هم نسل خود می گوید که نسل ما نسل حاصل جمع است و قدر هم را می دانیم. ما معلم هایی هستیم که هم کلاسی داریم و نه شاگرد و هر لحظه می توانیم از هم بیاموزیم. برای ما انتقال قدرتی در کار نیست. این را بدانید که ما بازنشسته نمی شویم. سازمان ها اگر نمی خواهند، ما خودمان می توانیم تجربیاتمان را مدون کنیم؛ چراکه آموخته ایم روزنامه نگاری ما را می کشد، مگر آنکه با آن زندگی کنی!

گفت وگوی تصویری یونس شکرخواه درباره بیستمین سالگرد تاسیس خبرنگاران را می توانید در فایل زیر تماشا کنید: