فیلم های هومن سیدی کارگردان سریال قورباغه؛ کارگردانی شیفته فرم و تصویر - دیار سلمان

جهت دریافت خدمات طراحی ویلاهای کوچک با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. گروه آبان با سالهای تجربه طراحی معماری و ساخت و مشارکت در پروژه های ساختمانی ویلا و باغ کوچک و بزرگ بهترین انتخاب جهت مشاوره و اجرا میباشد.

با تمام این تفاسیر، قورباغه رنگ و بوی فیلم های قبلی سیدی را دارد و نشان می دهد این کارگردان جوان هر چه که می گذرد در ایده و کارگردانی پخته تر می گردد. پرداختن به آسیب های اجتماعی یکی از دغدغه های سیدی در تمام فیلم هایش است و محلهی اکباتان تهران نیز در آثارش مکانی ثابت است. سیدی سعی نموده در هر اثر مولفه های خاص خودش را در فیلم هایش نشان دهد. نگاهی به سینمای سیدی داریم و کارهای او را مورد ارزیابی قرار داده ایم تا ببینیم این کارگردان چه مسیری را پیموده تا به سریال قورباغه رسیده است.

آفریقا

بازیگران: شهاب حسینی، آزاده صمدی، جواد عزتی، امیر جدیدی

سال ساخت: 1389

هومن سیدی پس از ساخت شش فیلم کوتاه، اولین فیلم بلند سینمایی اش به نام آفریقا را جلوی دوربین برد. شهاب حسینی، آزاده صمدی، جواد عزتی و امیر جدیدی بازیگران اصلی فیلمش بودند و داستان فیلم درباره کشیده شدن چند جوان به کار خلاف است. فیلم در زمان ساخت، اجازه اکران عمومی پیدا نکرد و دو سال بعد راهی شبکه نمایش خانگی شد و جزو پرفروش ترین آثار لقب گرفت.

آفریقا نشان از ورود کارگردانی سینمابلد با دغدغه های اجتماعی در سینمای ایران داشت. فیلم با اینکه در حد یک شاهکار نبود ولی برای نخستین فیلم یک کارگردان اثر قابل قبولی محسوب می گردد. هومن سیدی در همان نخستین گام، فضایی را در فیلمش به وجود آورد که در کمتر فیلمی دیده شده بود و همین نوید آمدن کارگردانی با سبک و نگاهی متفاوت را می داد.

آفریقا حکایت سه جوان خلافکار در یک خانه عظیم است که دختری را گروگان نگه داشته اند تا رئیسشان دستور آزادی اش را بدهد. این داستانِ یک خطی و کم شخصیت، احتیاج به گره و نقطه عطف های جذاب و متعدد و جزئیات رفتاریِ شخصیت ها داشت تا به اثری چشم نواز تبدیل گردد، نکته ای که آفریقا در آن ضعف داشت و توی ذوق می زد.

سیدی از همان اولین فیلمش، تمرکزش را روی درآوردن قاب ها و تصاویر چشم نواز و کارگردانی گذاشت و ضعف در شخصیت پردازی و قدرت و قوت داستان از همان آفریقا مشهود بود. با این حال، آفریقا فیلمی بود که سیدی با آن نمره قبولی گرفت تا با اعتماد بنفس بیشتری فیلم دومش را بسازد.

سیزده

بازیگران: امیر جعفری، ویشکا آسایش، نوید محمدزاده

سال ساخت: 1391

سیدی برای دومین فیلمش، به سراغ فرزندان طلاق و معضلات و مسائل پیش رویشان رفت. پدر و مادر پسری 13 ساله در آستانه جدایی هستند و نوجوان به خاطر تنهایی و مسائلی که در زندگی اش پیش آمده به جوانانی عظیمتر از سن خودش رو می آورد و همین سرآغاز مسائلی برایش می گردد.

کارگردان در این فیلم باز هم سعی نموده تصاویری دیدنی خلق کند و فرم بر روایت و داستان غلبه دارد. اگر سیدی در فیلم هایش، آن وسواس و دقتی که در کارگردانی دارد را در نوشتن فیلمنامه می گذاشت هر کدام از فیلم هایش به آثاری ماندگار در سینمای ایران تبدیل می شدند.

سیدی در تصویرسازی برای فیلمش و خلق تصاویر کارت پستالی در سیزده اغراق نموده است و همین اغراق در فرم باعث دلزدگی می گردد. شاید اگر سیدی در نشان دادن برخی صحنه ها اغراق را کنار می گذاشت حال و هوایش فیلمش باورپذیرتر می شد.

سیزده از معدود فیلم های سینمای ایران است که دست روی سوژه مهم و حساسی گذاشته و وارد دنیای پرهیاهوی نوجوانان شده است. در سینمای ایران کمتر فیلمی پا به دنیای نوجوانان و مخاطرات آنها گذاشته و سیدی با جسارت خاص خودش چنین سوژه ای را برای فیلمش انتخاب نموده است. فقط افسوس این کوشش به خاطر ضعف در محتوا و نداشتن یک دنیا بینی عمیق، به اثری تاثیرگذار در ذهن مخاطبش تبدیل نمی گردد.

اعترافات ذهن خطرناک من

بازیگران: سیامک صفری، نگار جواهریان

سال ساخت: 1393

پس از ساخت دو فیلم سینمایی که تا حدودی نظر مثبت منتقدان را به دنبال داشت، دیگر بر همگان مسجل شد که ورود سیدی به عرصه کارگردانی را باید جدی گرفت و او نیامده تا یک یا دو فیلم بسازد و برود. او با فیلم هایش نشان داده که دغدغه هایی دارد و می خواهد این دغدغه ها را در کیفیتی خوب به مخاطب فیلم هایش نشان دهد.

هومن سیدی رفته رفته اعتماد بنفس لازم را در اجرایی کردن ایده های جسورانه پیدا کرد. اعترافات ذهن خطرناک من یکی از متفاوت ترین فیلم های سی و سومین جشنواره فیلم فجر بود. فیلم در یک 24 ساعت روایت می گردد و درباره ی مردی است که در یک روز کامل هیچ چیزی را به یاد نمی آورد. مرد نه از گذشته اش چیزی می داند و نه آدم های اطرافش را می شناسد و باید دنیایش را از نو بسازد. چنین سوژه ای برای فیلمسازی کمتر در سینمای ایران اتفاق افتاده و داستان بیشتر شبیه فیلم های سینمای اروپا و آمریکاست و کارگردانان کشورهای غربی به ساختن چنین فیلم هایی علاقه دارند.

نشانی از پختگی و پیشرفت را در سومین فیلم سیدی می توان مشاهده کرد. قاب ها و میزانسن هایش پخته تر هستند و داستانش روایت بهتری دارد. سیدی پله پله در فیلمسازی در حال کسب تجربه است و هر چه که می گذرد فیلم هایش سر و شکل بهتری پیدا می نمایند. با فیلم اعترافات ذهن خطرناک من سینمادوستان به این نتیجه رسیدند باید سینمای این کارگردان جوان را جدی بگیرند و احتمال اینکه او در آینده فیلم های بهتری بسازد، بسیار است.

خشم و هیاهو

بازیگران: نوید محمدزاده، طناز طباطبایی

سال ساخت: 1394

خشم و هیاهو پرحاشیه ترین و پربحث ترین فیلم هومن سیدی است. بسیاری آن را بهترین فیلم کارنامه سیدی می دانند و برای کارگردانش نیز یک تجربه نو و تازه بود. سیدی در راه کسب تجربه های تازه در فیلمسازی، در خشم و هیاهو قالب دیگری از روایت و کارگردانی را امتحان کرد که نتیجه خوبی برایش به دنبال داشت.

فیلم داستانی جنایی همراه با عشق از زندگی یک خواننده را به تصویر می کشد و به زعم مخاطبانش، برگرفته از داستان قتل همسر ناصر محمدخانی و اعدام شهلا جاهد است. هرچند در زمان اکران فیلم، محمدخانی اعتراض هایی نسبت به فیلم داشت ولی در هر صورت فیلم اکران شد و گیشه خوبی هم داشت.

نوید محمدزاده در نقش اصلی فیلم یکی از بهترین بازی هایش را داشت و بازی بقیه بازیگران نیز قابل قبول است. سیدی با خشم و هیاهو نشان داد در روایت های عاشقانه و بیان داستان هایی از طبقات بالایی جامعه نیز مهارت دارد. هرچند این فیلم همانند ساخته های قبلی سیدی، در داستان حفره هایی دارد ولی فیلمبرداری، صحنه سازی و در کل کارگردانی درخشان سیدی، ضعف های داستان را پوشش می دهد.

مغزهای کوچک زنگ زده

بازیگران: فرهاد اصلانی، نوید محمدزاده، نوید پورفرج

سال ساخت: 1396

هومن سیدی بار دیگر با امتحان کردن یک سبک تازه در فیلمسازی نشان داد تا چه اندازه عاشق تجربه کردن است و تا چه اندازه کنجکاو جهت پیدا کردن سبک خودش است. مغزهای کوچک زنگ زده فیلم تحسین شده سیدی در زمان جشنواره فیلم فجر و اکران بود که هیچ شباهتی به ساخته قبلی خالقش نداشت. این فیلم در سی و ششمین جشنواره فجر چهار جایزه برد که جوایز بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و بهترین فیلم از نگاه هنر و تجربه جزئی از جوایز بودند.

سیدی در این فیلم بار دیگر به ژانر مورد علاقه اش بازگشت. او سراغ زندگی مردم حاشیه نشین و خطراتی که در کمین شان نشسته رفت و گوشه هایی از این مخاطرات را نشان داد. نشان دادن بزهکاری و دنیای غرق در تباهی فروشندگان مواد مخدر موضوع جذابی برای سیدی است تا او را مجاب به ساختن فیلم کند.

مغزهای کوچک زنگ زده در کارگردانی حرف های زیادی برای گفتن داشت و تماشاگرانش را حین دیدن فیلم به وجد آورد. به تصویر کشیدن استادانه صحنه های زد و خورد که بسیار طبیعی و ماهرانه از کار درآمده، نشان می دهد سیدی برای خلق چنین تصاویری دقت و وسواس زیادی به خرج داده است.

نوید محمدزاده بار دیگر مقابل دوربین سیدی یکی از بهترین بازی هایش را انجام داد و نقش جذابی را خلق کرد. فضاسازی و میزانسن فیلم به خوبی انجام گرفت و سیدی به دنبال این بود تصاویرش بسیار به واقعیت شبیه باشد. هرچند همانند فیلم های قبلی، شخصیت ها عمق ندارند و فیلمنامه ضعف هایی دارد، ولی قدرت فیلمسازی سیدی، تا حدود زیادی ضعف ها را می پوشاند.

• بهترین فیلم های سال 97

سیدی در فرم و کارگردانی به مهارت بالایی رسیده اما هنوز نتوانسته داستان هایی ماندگار با شخصیت هایی که در ذهن مخاطب نقش ببندد خلق کند. شاید اگر او در نوشتن فیلمنامه شخص دیگری را کنارش داشته باشد و تمرکزش را بیشتر بر کارگردانی بگذارد، نتیجه خیلی بهتری خواهد گرفت. هر چه هست حالا دیگر به همه ثابت شده، سیدی سینما را می شناسد و از تجربه کردن ابایی ندارد. جسارت سیدی در فیلمسازی نقطه قوتش به شمار می رود و به نظر می رسد آینده ای روشن انتظارش را می کشد.